Person Brenniliz

Eus Wikimammenn
Imprimerie Francisque Guyon, 1922  (p. 102-104)



Person Brenniliz [1]
————

D’an Aotrou abad Désiré Goaziou.

E-mesk ar skeudennou a gaera peb iliz,
Bravoc’h n’em eus kavet ’get person Bresnniliz,
Den sounn ha galloudus gant eur c’horf kevatal,
Eur bleo hir ha melen, rouesaet war e dal,
A goueze en e choug ’n eur ober rodellou ;
Eun dremm flamm ha livrin, ken tener ’n e zellou
Ma kreded war an neo lagad Doue paret
P’e weled en aoter, e zivrec’h astennet.
Er gador, ’vid ar pron, e vouez veulodïus
A zigase da zonj eus hon Zalver Jezus
O kentelia ar bobl war venez ar Jude,
Hervez ma tispleg d’eomp aviel sant Vaze.


Harpet war eur penn-baz, peurvuia diskabell,
Goustadik ez ea, eur breviel ’n e gazel,
Etrezeg ar maeziou, war henchou ar barroz,
Ha d’ar gêr e teue, laouen, d’ar pardaez-noz.
Dreist pep tra e kare paouez er menez Gwenn,
Evel gwechall sant Loeiz en disheol d’e zervenn ;
Eno en em rôe da c’houekter ar zelled,
Kollet en e zonjou war levr digor ar Bed.
Dirazan ’tirede en eur fichal o lost
Chas-denved ar grec’hien rak-tal m’e welent tost.
Ar maout, kouls hag ar c’havr, en o mouez enkrezus,
’Wazonie en o c’hiz da zervicher Jezuz,

Hag a bep tu ha korn an diwallerien zaout
’Zileze o farkou evit donet d’e gaout.
Bepred eur gontadenn ’zic’haoue o resped :
Hini eur c’hole du o lake da daol pled :
Al loen kaez a goueze bep eil deiz e droug-zant ;
Er prajou, eur mesaer, diskiant ha dizamant,
P’e zantas o klenvel, e gasas d’eur wagren
’Lec’h en em zifrete, ledan e vlejaden…
Ar person ’echue ’n eur boueza war bep ger :
« Diwar seurt c’hoariou ne zeu netra d’ar gêr…


Eur wech e tiskouezas, dre skei gant eur spilhen,
Ar zon o vont a-hed nervennou eur pilpren ;
Eun dro-all gant e vontr e klaske pep penn-deiz :
Ar Reter, ar C’huz-heol, Hanternoz ha Kreisteiz.
Istoriou ar seurt-se a blije, mar kredit.
Hag atao e kleved, a-barz ma ’z ae kuit :
« Ar Feiz hag ar Skianchou a zeu a-berz Doue ;
« O studia a renker an eil hag egile. »


Parfeted e ene, kunvelez e spered,
E vrud, e zantelez ’oa ken anavezet
Ma n’oa kel souezus gwelet mammou kristen.
’N o divrec’h bugale, digantan o c’houlen
Evito e vennoz e pardoniou ar Vro.
D’an dud koz e rente skanvoc’h eur ar maro.
Ar paour en e enkrez ’ankounac’hê e boan,
P’e gave war e hent, habask evel eun oan,
E zourn bepred dare da furchal en e yalc’h.
Nec’het p’en dije ket enni arc’hant a-walc’h.
’Vit an dud ezommek, ar re ’weladenne,
E aluzenn a oa eun « akt a Garante » !
Pet gwech re binvidik ’n o diêzamanchou
’Dremenas e dreuzou ’vit kavout alïou !
E gwirion, ne oa rumm e parroz Brenniliz
Na geuzias d’e varo evel d’eur c’holl iskiz.


An Ankou e c’halvas e-pad eun amzer sioul,
Eun oabl sklerijennet, eun dremwel digoumoul,
Eun dervez dereat ’vit beach eun ene
Sur da reseo du-hont gwel an Aotrou Doue.
Da veure, antronoz, e holl barrozianiz,
Kement e ambrouge, o kuitât an iliz,
A glevas en avel a-us da Yun-Elez,
Da goajou Kergeven, da reier ar Menez,
Eur voubouenn glemmus o lake a-unvan
Gant ar gerent galvet evit e dremenvan.
Ar Bed hag an Nenvou, ’n eun huanaden hir,
A veske o glac’har ’vit gouela d’eun den gwir.


————
  1. An Aot C.