En hano an Tad, ac ar Mab, ac ar Spered-Santel ; en hoc’h hano, Trindet sacr, evit renta an enor dleet d’eoc’h, dleet da un Doue, eo e teuan d’an oferen zantel-ma.
Plijet ganeoc’h, va Doue a va Zalver, ma vezin a-unan gant ho ministr, evit offri gant-han ar zacrifis-ma, evit silvidigez va ene, ac grit d’in beza er memes santimant ma vizen bet var menez Calvar, ma vizen bet eno pa edoc’h o vervel evidomp.
Anzao a ran ouzoc’h va fec’hejou, o va Doue, dirag ar Verc’hez Vari ac an oll Zent a Sentezet eus ar Baradoz ; rac pec’hed em eus, em zonjou, em c’homzou, em oberou ; ac e pedan ar Verc’hez gloriuz Vari ac an oll Zent a Sentezet da bedi evidoun.
Va Doue, bezit trugarezuz, selaouit va feden, a roit d’in induljans, absolven a pardoun eus va holl fec’hejou.
Doue crouer an eneou, bezet truez ouz ho crouadurien ; Tad trugarezuz, discuezit ho trugarez d’ho pugale.
Salver an eneou, maro evit hor zavetei, lacait da dalvezout d’eomp meritou ho passion ac ho maro. Kemerit truez ouz-omp, tud reuzeudig maz-omp, pardounit d’eomp hor pec’hejou.
