dour eien da derri he zec’hed, evel-se va ene a c’hoanta ac’hanoc’h-hu, va Doue. Va ene en deuz bet sec’hed euz ann Doue holl-c’halloudek, euz ann Doue beo. Allaz, peur e teuinn-me dirak Doue, peur ez inn-me dira-z-han !
1. — Ann ene mad. — Aotrou, va
Doue, digorit va c’haloun d’ho lezen
ha diskin d’in kerzet hervez ho
kourc’hemennou. Grit mac’h anavezinn
kemend a fell d’e-hoc’h, grit ma talc’hinn
sonj gant doujans ha gant kalz a evez euz
ho madelesiou, ken ar re hoc’h euz graet
e-kenver ann dud holl, ken ar re hoc’h
euz graet em c’henver-me va-unan, evit
mac’h hellinn ho trugarekaat, enn abek
da ze, evel m’az eo dleet.
Gouzout hag ansao a rann e kement-se ne d-ounn ket, e nep kiz, evit ho trugarekaat hag evit ho meuli evel ma tleann hen ober. Me a zo re zister evit kaout digan-e-hoc'h ken aliez a vadelesiou ;
