Pajenn:Terrien - Aviel revé St. Maheu.djvu/135

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
122
ST. MAHEU.

34 Ind e guenias dehou d’ivet guin ha vistre caijet, mæs Jesus ne ras meid en tanhouad.

35 Goudé m’en doé ean staguet arh er groéz, ind e dennas d’er billeu é zillad, eid ou rannein étré-z-hai, eit ma vehé laquet de vout é guirioné er honzæu-men ag er profæt : Rannet ou dès men dillad étré-z-hai, ha tennet ou dès me sai d’er billeu.

36 Nezé ind e azéas ino eid er goarn.

37 Laqueit e oé bet ehué drest é ben, eit discoein perac e oé bet varnet, er guirieu-men : Hennen zou Jesus, Roué er Juived.

38 Staguet oé bet hoah guet hou deu laër, unan en tu déheu, hag en aral en tu clei dehou.

39 Hag er ré e dremené dré ino goal-conzé guet hou én hur heigeal ou fén.

40 En ul laret : Hama, té péhani e zïsmante en Ty-Doué, hag er sàüe arré é corv tri dé, hum zistac té bermen ; mar dous Mab Doué, dischenne ag er groéz.

41 Er Pen-Vêlean, gued en Dud ag er lézen, hag er Ré-Hen e ré ehué goab anehou én ul laret :

42 Diboéniet en dès er ré rall, ha ne elle quet hum distac é-hunan. Mar dé er roué a Israël, dischennéet bermen ag er groéz, ha ni e gredou én-hou.