Pajenn:Scopuli - Er hombat spirituel.djvu/63

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
59
Spirituel.

dalhet ferme attàue, n’abandonet quet er hombat, pen dé delé deoh credein é oh victorius, en dre nen dès apparance er bet é oh feahet a querh. Én effet él n’en dès hou volanté dober erbet a goussantemant en inclination eveit gober hé chonge, ehué deusto d’er hontraign e ra dehi en anemis interior-zé, hi e gonserve perpet en usage antier a hi liberté ; rac a bout en hum laquehé énep dehi en ol squendeu naturel, en ol diauleu, en ol treu crouéet ansambl, er pouvoër hac en autorité hé dès receuet guet er Hrouéour e zou quer resolus ha quer bras, ne vé nitra capabl de barrat doh-t’hi a hober pé a chom hemp gober er peh e vènn pé er peh ne vènn quet, quel liès guéh ha quehet amzer, guet en intantion hac ér fæçon ma plige gueti.

Mar goasque guéhavé en tantation arnoh hac én ur fæçon ma havalehai n’en devehé quet hou volanté ol en nerh necessær aveit resistein doh-t’hou, rac m’ema nehi goann ha quasi feahet, dihoallet mat a gol courage hac a durul en armage. Criet ahoel ha dihuennet, en ur laret d’en tantatour : Téh a vaman, Satan, rac gùel é guenein merhuel mil gueh quentoh eveit coussantein d’ha soliteu infam. Groeit èl