VEIT tennein æssoh hun volanté de gârein hemp quin er peh e venn en eutru Doué hac er peh e zou eveit é hloër, n’ancoéhamp quet en en dès priset hun hârein hac hun inourein er hetan é mil fæçon differante. Ean é en dès hun tennet a nitra, en dès hun hrouéet doh é limage hac en dès groeit en ol treu aral eveit hun chervige ; ean é, a p’en dès reit demp ur redampteur, en dès degasset teomp non pas un æl, mæs é vab unique, pehani en dés prenet en ol dut, [1] non pas dré er bris ag en argant hac ag en eur peré e zou treu vil, mæs dré er bris a é oaid precius ha dré é varhue quer mehus èl quen anquinus ; ean é anfin en hani e ra secour demp é peb momand doh arrage hun anemiset ; en hani e gombat aveit omp dré é hræce, en hani e zou perpet prest de rein demb corf é vab doh en daul sacret eit hun maguein hac hun dihuen ar un dro.
- ↑ I, Pet. I. 18.
