Brasset er joé, brasset er garanté
En dès er sænt dirac en ol-buissant !
N’ou dès quin chonge nemeit a gârein Doué
D’er hontamplein hemb cess en hum bligeant.
O lusq santel ! ô joyeu admirable !
Én-oh er sænt e gav ou eurustet ;
D’en expliquein nen dès hanni capable ;
D’er possedein re-vou nerhus hun gret.
Er sænt én ean ansambl guet en ælé,
E gann hemp cess de Zoué mélodi ;
Etré d’hæ ol nen dès meit caranté ;
Én ean nen dès na cas, na melconi.
Un Doué e vou eit jamæs en ol vad,
Ul lod quer cair eveit hæ zou certein,
Doué eit é dut e vou er gùellan tad,
Er sænt én ean e vêlou Doué hemp fin.
Clasquamp é Doué tout hun recompanse,
Re-vou er fin a hun ol trebilleu :
Ér bed é hès un nebedic souffrance,
Mæs eit én ean nen dès nemeit joyeu.
Sant Paol e lar : biscoah nen dès guélet
Lagat mab-dein, nac é scoharn cléuet
Er peh en dès Doue quer mat aliget
Ér Baraouis d’er ré er hâr parfæt.
