Pajenn:Scopuli - Er hombat spirituel.djvu/279

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
275
Peah en Inean.

Ha deusto n’elleheoh rangein quenteh hou volanté doh cani en eutru Doué, ne faut quet hum anquinein eveit en dra-zé : hou croez é, ean e gommande deoh hé douguein, hac en héliet ; a nen dès ean hé douguet eit hou tesquein d’hé douguein ? Groêit reflexion ar é gombat ér jardrin Olivet ; ar en dihuèn-hont a é natur a zein pehani én hé goannedigueah e rai dehou laret : Me zad, mar dé possible, pelleit doheign er haliçat-zé ; hac ar en nerh hont a é inean pehani criueoh eveit goannedigueah er horf, e rai dehou laret quenteh guet humilitè : Re-vou groêit hou volanté ha non-pas me hani.

Er hoannedigueah naturel e rèi deoh péellat doh peb sorte poén ha trebii ; a p’hou pou a nehai, int e rèi deoh hirissein, ha hui e gârehai évehat doh-t’hai ; mæs hum humiliet ha pedet bet quen hou pou quin volanté na quin desir meit ma um hroèi volanté Doué én-oh.

Groêit quement ha quement ne vou damurance a hou calon meit eveit Doué, ne vou én-hi na véistre, ha hueruonni, na perderi volanter, ne vern deoh petra ; n’arrestet jamæs hou teulegat nac hou chonge ar fallanté hou nessan ; hac hemp chom