tant é de rêin sclærder dehou ar en treu a beré éma én arvar, ha de lacat de vout æs er peah e ra é ziæsemant, d’er sehuel a pen dé couéhet, de bardonnein dehou é fauteu sél guéh ma er havou preparet d’en dout ur hai bras a nehai, rac Doué e zou perpet er belêc éternel : deusto d’er pouvoér en dès reit de sant Pierr ha d’er ré ar é lerh, de ériein ha de ziériein, nen dès quet hum brivet ean-memb ag er bouvoér-zé ; ér fæçon-zé, ma ne gâr quet é Gouéssour rêin dehou er sacremanteu quel lies él ma cârehai, é vajesté er recèuou hac e accordou dehou pardon quel liès guéh ma tèi devat-hou guet confiance, quai ha caranté.
Chetu er fréh ag en disinteressemant santel hont.
RÉ bermission Douè, en douster interior-zé, en deserh-zé mèi en inean, hac er repos santel-zé en dès er galon en
