Pajenn:Scopuli - Er hombat spirituel.djvu/239

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
235
Spirituel.

ordinær, pedet ha groeit meditation attàu guelliquan ma ellehet : ha ma ne ellet quet gober usage ag hou antandemant, implæet én é léh desirieu hou volanté, joentet doh-t’hai er bedèn a vouéh isél, en ur gomps guéh dohoh hui-memb, guéh doh hur Salver. Er pratique-zé e rèi hilleih a vat hac a soulagemant deoh én hou ol poénieu. Laret enta dohoh hui-memb én occasion-zé: [1] O me inean, perac é oh-hui quen triste, ha perac en em zroublet-hui ? Espéret é Doué ; rac m’er mêlou hoah, pen dé me Salver ha mem Doué. [2] Perac, mem Doué, en e huès-hui pelleit doheign ? Perac en em dispriset-hui, én amzér m’em ès er muihan dober a hou secour ? N’em abandonnet quet a grên.

Hui hou pou chonge ehué ag er santimanteu mat e inspirai Doué de Sara, moès Tobie, én hé affliction, ha hui e larou gueti, ér memb isprit, non-pas hemp quin a galon, mæs memb a vêg : [3] Men Doué, ol er ré hou chervige e ouair penaus mar dint éprouvet ér vuhé-man dré er souffranceu, recoupanset veint : mar

  1. Ps. 42. 5.
  2. Ps. 9. 22.
  3. Tob. 3. 21.