Pajenn:Scopuli - Er hombat spirituel.djvu/222

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
218
Combat

taicheu ; dresset-hi brahue guet vertuïeu mouguet én hi en ol desirieu aral meit en hani d’hou cârein ha de bligein deoh. Arlerh en dra-zé m’hé digueorou deoh, m’hou pedou de zonnet én hi ; hac eveit hou tennein én hi, m’hou contraignou, mar bé necessær, én ur fæçon douce hac agréable. Hui e zèi én hi, ô me ol dresor, ha nitra ne barrèi dohoh a hober én hi revé hou tezir. Chetui azé er santimanteu tiner ha carantéus guet peré en hum lusquehet de noz ha de vitin eit hum breparein d’er gommunion.

A pe dosta er momant de gommuniein, ret é considerein erhat piue é en hani e venner receu ; mab en Doué bihue é, en hani a behani er vajesté e ra d’en ean ha d’er vertuïeu ag en ean crenein ; en ol santeleah é, er scùir ag en ol vertuïeu, er burtæd ag er sclærder éternel, é comparage de behani n’en dès nitra pur : en Doué hont é, mæstre ag er vuhé hac ag er marhue, pehani eit sauvein en ol dud, en dès hum zevalet betac andur peb sort disinour, bout goal-draitet guet er boble, bout jotadet, rebutet, laqueit édan en treid, goapeit, goleit a scopitel, flagellet, couronnet a spern, staguet doh ur groez,