Pajenn:Scopuli - Er hombat spirituel.djvu/216

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
212
Combat

vehai quet marhuet Doué ar ur groez eit hun salvedigueah, méh ha dougeance bras hur bou e uélet, é leh en aboeissance e zeliemb d’hur mæstre souveræn, éma préferet hun ès ur blijadur vihan, ur houtantemant distér a hun volanté prope : ni hanàuou hun dalledigueah ha ni hur bou câs doh hun ingratitude. Mæs én ur gonsiderein goudé penaus deusto peh quen ingrat hac infidel homp, en Doué-zé lein a garanté e vènn en hum rein demp, hac hur houvie d’er receu, monnet e rehemp devat hou guet confiance, digueor e rehemp dehou hun halon eit ma antréou en hi ha ma vou mæstre a nehi ; ha goudé en dra-zé ni hé chairrou guet eun ma tehai én hi ur garanté impur benac.

Quenteh goudé er gommunion, ni hum dennou én hun interior ; ni e adorou guet humilité hur Salver, ha ni e larou dehou : Hui e uél, ô Doué me inean, en inclination criue em ès eveit er péhet, hui e uél er mæstroni en dès arneign en inclination-zé, ha penaus n’em ès quet a hanon me unan en nerh de resistein doh-t’hou : doh hui enta é principalamant combatal einep dehi ; ha mar bé ret teign em bout lod ér hombat, a hanoh-hui hemp