Pajenn:Scopuli - Er hombat spirituel.djvu/202

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
198
Combat

disinouret én ur fæçon cruel ér bed antier dré un anfin a grimeu abominable, trezet oai nehi guet ur glahar quer bras èl ma oai bras hé haranté hac en desir hé devoai ma vezai bet câret ha cherviget en eutru Doué dré en ol dud. Ne fehai quet bout chonget peh quer bras oai er garanté-zé hac en desir-zé, ha par consequant poén collet vehai clasque comprenein peh quer bra oai poénieu interior Jesus é verhuel ar er groez.

Opèn, er Salver divin-zé èl ma cârai en ol dut én ur fæçon ne fehai quet bout laret, er staguedigueah quen tiner ha quer stert en devoai doh-t’hai e oai caus ma quemerai un anquin bras a ou féhedeu peré e zeliai ou disparitiein doh-t’hou. Ean e uélai penaus hanni a nehai na ellai commettein péhet marhuél erbet hemp distrugein er garanté hac er græce peré e joênt er ré juste doh-t’hou. Hama gloésussoh oai hilleih de inean Jesus en disparti-zé, eveit m’es dé d’er horf hani é vambreu a pé vant ér méz a ou léh : ha ne faut quet bout souéhet a guement-cé, rac dré m’éma spirituel en inéan hac a un natur hilleih parfætoh eveit er horf, tinerroh é ehué hilleih doh er boén. Mæs arlerh tout, en anquin brassan en devoai