Pajenn:Scopuli - Er hombat spirituel.djvu/196

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
192
Combat

En eil e vou pedein en isprideu glorius-zé peré e zesir ma tehemp de vout non-pas hemp quin parfæt èl-d’hai, mæs ma vehemp mem drest hai ér Baraouis. Hui ou fedou enta liès ha strert d’hou secour de zistrugein hou coal-inclinationeu ha de feahein anemiset hon salvedigueah, mæs surtout d’hou assistein én ær ag er marhue. Guehavé hui e vou én admiration ag er græceu extraordinær ou dès receuet guet Doué, ha hui hou pou joé a guement-cé èl pe vehai hou mat prope vehai. Hui hou pou memb én ur certein fæçon muioh a joé é uélet en en dès reit dehai donæzoneu brassoh eveit deoh-hui, rac é volanté oai quement-cé, hac en dra-zé e zou eveit oh ur ræson d’er mêlein ha d’en trugairecat.

Mæs eveit pratiquein en exercice-zé guet bihannoh a boén hac én ur fæçon reglet mat, hui e zispartiou revé en deieu ag er suhun, ranqueu differant er ré eurus e bédehet, ér fæçon-man. D’er sul, hui e bedou nàu chœur en Ælé ; d’el lun, sant Yahan er badéour ; d’er merh, er Batriarchet hac er Brofætet ; d’er merher, en Apostolet ; d’er rieu, er Vartyret ; d’er guiner, en Escobet hac er Gouessouret aral ; d’er sadorn, er Guériéset hac er