Pajenn:Scopuli - Er hombat spirituel.djvu/170

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
166
Combat

peh e zesiret, rac n’arriuou nitra nemeit revé hou volanté.

Er peh e laran nen antander quet, gùir é, a behedeu en nessan, nac a hou ré, pen dint casseit guet Doué ; mæs en antandein e rer a bep sorte poénieu, deusto ac int e zou eit hou punissein a hou péhedeu ; pé aveit approuvein hou vertu, a bout e vehai hou calon trezét guet glahar ha ma veheoh memb é danger de gol er vuhé dré en arbèn a nehai ; rac Doué e ra ordinærement croëzieu er sort-cé d’é amiet gùellan.

Mar clasquet un douçadur benac d’hou poén, ha mar hum cherviget eveit en dra-zé a voyanteu commun, hemp donnet de bèn a gavouet soulagemant, ret é bout ér resolution d’andur guet patiantæt un drouc de behani ne huès quet guellet remedein. Ret é mèm ma hum chervigehet ag er moyanteu-zé peré a nehai ou hunan e zou mad, hac a beré Doué e vèn ma hum chervigehet a p’hou pou dober ; ha ne faut quet m’hou pou ræson erbet quin d’en hum chervigein a nehai, meit rac m’éma volanté Doué, ha non-pas dré garanté eveit oh hou hunan, na dré en desir rai vras d’um zelivrein ag er souffranceu.