Pajenn:Scopuli - Er hombat spirituel.djvu/150

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
146
Combat

eveit hum assurein davantage ag ur peah parfæt guet Doué pehani e zou er vamèn ag en ol græceu, er pèn-caus ag er victoérieu ha couron ol er ré victorius.



CHAPISTRE XXXIV.
Ne ounier er vertuïeu meit a nebedigueu, ha pas a pas, en eil goudé éguile.


DEUSTO ne zeli quet ur gùir servitour de Jesus-Chrouist, pehani e espère arriue bet-ac er berfection ihuellan, laquad fin d’é avancemant spirituél, ret é neoah ma vou aviset ha moderet mat, ha ma tihoalou a vout rai verhuidant ; rac de gommance ne gaver nitra diæs, mæs goudé zé rai liès en um lausquer hac é chommer maruemic aquerh. Raccé opèn er peh e zou bet laret ag er fæçon de reglein en exerciceu dianvæsec, un dra vat é remerquein é ter de bèn a ounid ehué er vertuïeu interior a nebeudigeu. Ér fæçon-zé é tauler er fondaison ag un devotion son ha dalhabl, hac é bèr amzer é ounier hilleih.

Raccé a zivoud er batiantæt, ne chonget quet é ellehet én un taul hac abèn desirein er hroésieu, hac hum rejouissein a nehai ; ret é deoh é raug quemer er