Un dein clan, par exampl, mar andur e zroug guet patiantæt, en anemis hont a hun salvedigueah, guet eun mar hum accustumehai dréno d’andur tout guet patiantæt, e laqua en é chonge hilleih a œvreu zantel, e ellehai gober én ur stad aral ; ean e ra dehou de gredein, pe vehai yah, é rantehai de Zoué, dehon ean-memb ha d’é nessan chervigeu brassoh. A p’en dès guellet laquad en é bèn desirieu væn de recouvrein er yehet, ou antretenein e ra én ur fæçon ma hum afflige er hlan-zé, faute ne éll en devout er peh e zesire, ha sel mui ma cresque en desirieu, sel mui é cresque en néhance. Mæs en anemis e ya hoah pelloh, rac ean el laqua ér fin de gol er batiantæt en é glinhuet, e séel non pas él ur hlinhuet, mæs él un ampéchemant a hober er peh e zou én é chonge hac e zesire quement accomplissein, é sigur gober muioh a vat.
A p’en dès ean pousset bet-azé, lemel e ra a nebedigueu a é isprit er chonge ag en ol œvreu mat en devoé laqueit én é bèn, ha ne lausq guetou meit en desir hemp quin de vout delivret a é zroug. Mar pâd en droug pelloh eveit ma cârehai, col e ra er batiantæt hac é ta de vout forh chagri-
