Pajenn:Scopuli - Er hombat spirituel.djvu/129

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
125
Spirituel.

pêl dohomp, ha ma credamb arzé hum gomparagein doh er ré e souffre é guirionné poénieu bras guet ur batiantæt vras. Mar fal demp évehat doh ur lace quen dangerus, damp d’er hombat, ha groamp brésel doh quement a anemiset peré e zou tro-ha-tro demp ha peré hum guemer dohomp a dost. Hanàuet e rehemp drézé a lache pé calonec, a féentus pé sincèr é bet hun resolutioneu mat, ha moned e rehemp d’er berfection dré er gùir hènt en dès merchet demp er sænt.

Aveit en anemiset peré ne rant quet demb ordinærement er brésel, n’hum laquamp quet calz é poén de zihuèn doh-t’hai, meit ha ni e uélehai é sàuehent einep temp ur hours penac hac é certein occasioneu. Rac eit hum laquad ér stad da zihuén doh t’hai, é teliamp hum assurein abret-mat, dré resolutioneu ferm, de zonnet de bèn a nehai.

Mæs deusto péh quer ferm é cavehemp er resolutioneu-zé, n’ou honsideramp quet èl victoérieu ; a bout en hur behai pratiquet er vertuïeu durant ur certein amzer ; hac en hur behai profitet hilleih én hai, hum zalhamp attàu én humilité ; dougeamp hun fragilité é quement tra zou ol ; hum zifiamp