Pajenn:Scopuli - Er hombat spirituel.djvu/116

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
112
Combat

d’hun humiliein, mar groant demb bout gredussoh ér pratique ag en œvreu mat, ma ne vihannant quet er gonfiance e zou ret hur bout é misericorde en eutru Doué, é teliamp ou receu ha trugairecat en eutru Doué a nehai, èl a hræceu ag en ean ; mæs mar hun taulant én trouble, mar discarant hun hourage, mar rant demb bout paressus, eunus, ponner é quever hun deverieu, é teliamp credein émeint soliteu a berh en anemis, ha gober èl en ordinær, hemp prisein cheleuet doh-t’hai.

Mæs opèn en dra-zé, èl ma ta liessan hun néhance ag en drougueu ag er vuhé-man, eveit hum zihuenn doh-t’hou, deu dra hun ès dober. Unan é considerein petra e èll bout distruget én omp dré en drougueu-zé, a ean e zou en desir d’er berfection, pé en amour prope é. Ma ne zistrugeant nemeit en amour prope, pehani e zou hun anemis capital, ne zeliamp quet hum glem a nehai, ni e zeli quentoh ou receu guet joé ha guet trugarécadeu, èl græceu e ra Doué demb, él secourieu e zegasse demb. Mæs mar dint capable d’hun distroein ag er berfection ha d’ober demb cassad er vertu, ne faut quet hum zigouragein eveit en dra-zé, na coll peah er galon, èl ma er guélehemp sondeu.