Or ag er Fuhè Dévot, péré é apie erhat en usage mad pé fal e ranl a nehi. Hama, er péh e laran d’oh amen nen dé quet ur sor-hen , mæs un dra véritable ; rac, deustou n'er gué-lambquet, èl ra’er gùélas sant Slevan durant ui’er martirizér, neoah é zeulegad e zou arreâtet d’hursel-let, èl ma oent de gonsiderein er Martir-zé, ha ni e elle larèt dehou un dra-benac ha val doh er péh e lare en inean santel él livre ag er hantiqueu a zivout hé frièd : E ma azé, chetu, ean-memb-è ; euhet-è doh-eign, ha n ’ellan quet er giiélet > mæs ean em guéle hag em selle. Er bedfurvèd fæçon e gonsiste é chongeal é ma Jésus-Chrouist él léh ma omb, èl p’er gùélehemb dira c hun deulegad, ha tostiegavel m’hun nés coustume de chongeal én hun amièd hade larèt : ha val guet-n-eign é huélan hennont é hobér en dra-roen hag en dra ; ha val guet-n-eign en er gùélan, en er hleuan. Mæs, Philothé, mar doh én ilia dirac er Sacrémant adorable ag en Autær, ne vou quet mui a sperèd hag é chonge, mæs é gùirioné hag én effed é vehet é presance Jésus-Chrouist : rac en apparanceu ag er bara nen dint meit ur voële péhani er huhe doh hun deulegad; mæs, é gùirioné, ean hur guéle hag hur honsidére, deustou n’er gùélamb quet, èl m’en dé én é suslance. Hui e hum chervigeou enta a unan-benac ag er pedair fæçon-men eit hum laquat é presance Doué, ha non-pas ag er pedair assamble : groeit en dra-zé é bèr amzér, hemb sorbein rai hou sperèd. CHAPISTRÉ III. Pede n de Zouè. EN EILE POÉND AO EB BREPARATION D*EN ORÆSON. Chetu é péh fæçoq é rér de Zoué er beden eit gouien er secour ag é sclærdér hag é inspiration s arlerh ma santehet hou ç’inean diazéet mad é pre-sanoe Doué, douguet-hi d’ur respet bras én é guevér, ha chonget é oh a-grén indigne ag.é bresancq. Mæs »y Google
