Pani. ^ ^ livre ag er hantiqueu : étal é dreid è teliamb enta clasque en air-cloar eit réjouisse in hur halon, mar dé losquet guet en heaul ag er vaniléeu ag er bed. Ëati-é guir fetan Jacob, et vamen a zeur pur ha sclær : devat-ou é teliamb enta liés monnet de glas-que deur eit golhein hun inean a hé ol lousteri. Hui e houér, Philothé , er vugalé vihan, é cleuet dalh-mad ou mameu é conze hag é assai gaguillaudein guet-hai, e ziaque cotise er memb langage : é sludial ehué Jésu8*Clirouist én or méditation, hag é spiein erhat é gonzeu, é œvreu, é santimanteu, é inclina-tioneu, ni e zisquou, dré é hræce, conze èl d’ou, gobér èl d’ou, jugein èl d’ou ha c&rein er péh en dès câret. Ne glasquamh quet qui n, Philo thé, ha credet~mé ; n’ellamb quet monnet de Zoué en Tad nameit dré en or, péhani e zou Jésus-Chrouist, rêvé m’en dès ean-memb laret. Er huiren a g ur miloër ne elle quet arreate htîn deulegad, a vihannoh ne vé un dra benac dû côlet doh-t-hi, èl mei plom pé atein. Ehué jamaes n’hur behé guellet, ér tuhé-nien, contavnplein en natur à Zoué, quenevé mei deit Jéeus-Ghroufct d’hé joéntein doh en natur a zén , ha de fourntsseitt d’emb cl-cé én é vtihé, én é bas* sien hag én è varhue , er péh e jauge gùellan doh hur sperèd goan ba ponnér, er péh e zou douçart eit hur haloa , hag e bourfite muihan eit réglein mad hur buhé. ' ^ Hur Salvér en dès laret eit hilleih a ræsonieu é ma ean*é er bara disquenuet ag en nean : rac, èl ma taîbrér bara guet quement aorte quicg*zou, ni e zelie ehué hum và£tteïtt quement a isprid Jésus-Chrouist, ma tiseoei tout hun œvreu é ma guet^OQj, én-ou ha dré~z*ou é vihuardb. Eit queraent-cé en en dès ol lod vad a dud saotel, èl mei S. Bonavantur, S. Bruno, hag hilteih aral, partaget er péh e tarer en ariél a vtfhé hag a bassina hur Salvér, é pèb sorte poéndea méditation. ïmpléet d’en e*eieice-zé un ’æviad àtrtzétbéiirtâê quênt boa prèdj groeit-ean, mirguellet,de vitin, »y Google 60 En
