! UfiGh # En Qr qg er VwM dévot, iqçliM&W} harpar gùélet i*e hum bresmte que* liés en Qcçz&on d’hobér er sorte açtioaou^é > olas-quet-hi gùelUn ma ellehet; rac èUcé hui e ar-merhot* d’hau calon nqrh ha courage eit vesisiein ferme dob en tentation a pe aei d’hou toormantein. ÇHAPISTRE XJ. En Nêhanùe » ' En néhanoe nen dé quel àemb quin un tanta-lioo , utæa quêntoh ur vamen pussuniet a hiUeih a dautationeu; ba rac * cé me gave é ma necessér conze d’oh a nehi. En dristé nen dé nitra quin meit ur bloès e saute hursperèd ag en drougneu e anduramb én drespet d'erab, pé extérior, èl mai er beuranté, er bltn-huédeu, en disprisance ; pé intérior, èi mei en inorantæt, er séhour a galon, er berderi é bobér er mad, en tantationeu. A pe za enta d’en inean sautera un droug benac, hi e sanie ehué displi-geadur; ba chetu en dristé. Qu enté h é ta en désir de vout dé livret ag en droug-cé, ha de gavouel er moyandeu de hum zilouie doh-t-ou; nitra ræsour . naploh eit quement-eé : rac un dra naturel-é de beb*unan désirera er mad ha pêlkt doh en droug. Bihue-benac e glatqua, a balamor de Zoué, er moyandeu de vout délivret ag é zroug, ou blasque guet patiantæt ha doustér, guet humilité ba tranquillité, én gortom'endé ag é soulagemant quêntoh doh providence amiable en Eutru Doué, eit doh é finesse, ésoorcieu hâc é boén. - Mæs en bani ne zesire é délivrance nameit a balamordehou é hunan , e giasque er moyandeu guel hilleih a bresse hae a hœrre, èl pe vehen* é dalh guet-ou quêntoh eit guet Doué : ne taras quel eft en dès er chonge-cé, mecs me lare en hum gotn-porte‘èl p*en devehé-W j ba ma ne gave quentéh er péh e zesire, «an e hum néhauee bras kaç e goUe »y Google Puarvèd
