Pajenn:Sales - En or ag er vuhé devot.djvu/172

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

Or ag er Vuhè Dévot, ■ ^ oàranté, en amité-é en dangerussan : rac èl mei diazéet, dré hé natur , ar en hantis en dès den pé tri étré d’h ai , înd e huéhe, quasi én drçspet dehai , ou haliléeu fal pé mad é caloneu en eile-éguilé. Peb sorte caranté nen dé quet amité : rac ellein e rér cârein hem h bout câret, ha nezé é hès caranté, gùir-é, roæs nen dès quet hoah a amité. Tri zra e zou requis eit formein en amité ; de gue-tan , en amité e zou ur garanté naturel étré deu d’er bïhannan , péré e hum gâre en eile-éguilé; arlerh, ret-é ma houyeint en hum gérant, a vi-hannoh bout-vou étré d’hai caranté, mæs iietvou quet hoah a amité; ret-é enfin ma vou étré d’hai un daremprèd benac, péhani e zelie bout assamble en diazé hag er bihuance a ou amité. Bout-zou quêmb étré en amitéeu , rêvé nié ma différant en hanlis ar béhani é mant diazéet : ha bout-zou quémb arré étré en haniis-£é, rêvé en1 natur différant ag er madeu e elle en dud donæ-zonein en eile d’éguilé. Rac mar dint madeu faus ha væn, en amité e vou ehué faus Ha væn ; mæs mar dint madeu véritable, en amité e vou ehué véritable. Rac-cré en amité e za de vou t excolïantoh-excellant, a vesul mei gùel pé Hùel er madeu e zo-næzonér en eile d’éguilé : haval doh er mél, péhani e zou gùel pé hùel, rêvé mei excellât)toh-excellant er boquetteu ar béré en er chairre er gùirén. Mæs bout-zou ur sorte mél ér gtiér a Héracté, ér ran«* teleah ag er Pont, péhani é zou i*n gmpoéson quen dangerus, ma folle en dud péré e zaibre a nehou : rac m’er chairre er gùirén ar en aconit, péhani e zou ul lezeuen forh quemun ér hanton^zé. Ha chetu ul limage ag er faus ha fal amité, péhani e zou dia-zéet ar en hantis en dès en dud étré d’hai é sigur madeu faus hag amièd d’er vinceu. En hantis diarben el lubricité, étré malèd ha mer«> hèd, ne elle quel tnui formein un amité é mesque en dud eil étré el lonnèd ; râc nen dé quin na-meit un inclination naturel ha forh éneval; ha pe »y Google