Pajenn:Sales - En or ag er vuhé devot.djvu/163

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

Parti. 169 ha vnse9tre d’en dan né. Naren, ne lausquet quel er sperèd-cé, e hoès receuet ag en nean, de hum louyein é caige er madeu ag en doar : é contrelt placet-ean drès er péh e zou amiaplan én-hai, eit ma hum tougou muyoh-mui Irema en nean. Bout-zou quêmb hilleih étré en devout ampoéson ha bout ampoésonnet : er ré e labotire é hobér drarame u en dès én ou zy quasi quement sorte anipoé-son-zou, eit ou impléein én ou drogueu, rêvé er siance a ou raéchér ; ha ne ellér quet larèt é niant ampoésonnet eit quement-cé, rac en ampoéson«zé« nen dé méit én ou bouticleu. Hui e elle chué hou pout dan né , hemb bout pussuniet dré en anipoéson e zougant dré ou natiir, meit ma veint én hou ty^ ha non-pas én hou calon. Bonheur bras ur hrechen e gonsiste é vont pihuiq én effèd , ha peur a galon : rac .dré-zé ean en dès én un taul en æzemanteu ag en danné eit er vuhé-men, hag er raérit ag er beuranté eit er vuhé aral. Allas! Pnjlolhé, biscoah dén nen dès arouéet é oé avar : nen dès banni ne gave un digaré benad eit cuhein ur si quer méhus. Unan e lare en en dès ur vanden bugalé ; en aral e lare é ma obliget, eit derhel é rang, d’hobér un établissemant aôn hag ayantajus ; hanni ne gave en en dès rai a zapné; ha baradé é cavér necessitéeu nehué eit dastume muyoh-mui : er ré avariciussan ne chongeant quel é niant' é couciance cablus ag er vince-sé. En avarice e zou un derhian estrange , péhani, sel-raui ma ta de vout cri ha berhuant, e hum guhe muyoh-mui. Movse e huélas ur bot! é losquein dré un tan couéhel ag en nean, hemb ne oé distruget ; mses é contrel, en avarice e zevore hag e boèhe en avaricius hemb el losquein ; pé ahoel 11e sanie quet nehou er hïoès ag en tan péhani en daibre, hag ean e selle er séhet cri hag éelhus e 1 a dehou en derhian-zé, avel ur séhet forh douce lia naturel. Mar santet en e hoès un lioant gredus, dalhablg ha néhançus d'hou pout madeu péré ne hoès quet, »y Google 160 En