Parti. 137 p’en dint bet trohet pé rahet fin, e gresque hilleih stanquoh ha bràuoh eit quênt; mæs mar ou zennér ér mæz ag er pèn, ne gresquant quet mui casi jamæs. Me lare ehué é ma diæz ressuscitein hur réputation » mar damb ha hé distrugein dré ur vuhé diréglet ha scandalus; drès peb-tra , mar dé distruget bet er hourien dré ur gomportemant contrel d’el lealdæt-hont a vuhé,péhani, durant ma splannou én hun œvreu, e elle perpet restiluein d’emb en inour en devehé er goal-gonzereah scrapet doh-emb. Ret-é quittât en deviseu væn, en daremprèd dibourfit, en amilé didalvé, er bligeadur, en deverrance-zé, mar strumant un distér tra er réputation ; rac hi e talle hilleih mui eit en ol coutantemanteu ag er bed. Mæs mar dé a gaus d'en excelciceu a zevotion, a gaus ma avancet ér vuhé spirituel, a gaus ma labouret eit méritein er madeu éternel é vourbouttér, éhrondér, pé memb é hoal-gonzér a han-oh é peb fæçon ér bed; lausquet, èl ma larér, er châs de harhal ar el loër , er rasoër ag er goabgonzereah e chervigeou de neltat hun inour, èl ma chervige er serpe de daillein er liuniêg, eit ma tougou gùel ressin. Ne zistroamb jamæs hun deulegad a ziar Jésus crucefiet ; quêrhamb ar é baseu guet confiance ha franchisse ; mæs béemb ehué aviset hag éhuéhet mad : ean e zihuennou hur réputation ; ha mar permette ma tou darnet pé m'hé hollehemb, ne hum chagrinamb quet; quement-cé ne arrihuou nameit eit cresquein hun inour, memb dirac en dud, ha sonnât én-amb en humilité santel, a béhani un once é hunan e talle mui eit cand livre inour. Mar da d’erab bout blâmet hemb n’hur bou reit occasion, discoamb é gùirioné, guet un isprid dambonær, é ma é gueu é omb bet decriet; mæs arlerh quement-cé, mar gùélamb é tougou er gueu er victoër ar er huirioné, assaiamb disposein hur sperèd de batiantein én ur circonstance quer prope eit hun humiliein. Er gùellan moyand de gonservein sur hun inour e zou d'en absndônnein èl-cé guet hun inean étré deourne en Eutru Doué. »y Google ) §
