Eun ugent vloaz bennak abaoe ma rede mor etre Konk-Leon hag ar Garreg Du evit kas ha degas gedourien an tour-tan, biskoaz n’en doa ar C’herfriden kavet da enebi, kement hag an devez-se, ouz an amzer fall. Hag ouspenn, gant eur vorenn Kerzu o tiskenn, e nozas gwall abred, ha ret e oa d’ar moraer teurel ar brasa evez evit loveal dizroug etre ar sklosennou ha sklerijenn an taniou.
Setu ma ne c’hellas ket, daoust ma savas c’hoant d’ezañ, distrei diouz e hent war an distro, ha lakaat penn war enezenn Gemenez a save diwar he gorre en noz o tont, evel ruzelennou eun tan-gwall.
Ne c’houlennas ket digant e vab, gourvezet war eur fard kerdin e diaraog ar vag, petra ’ dalveze an tan war c’horre an enezenn, rak ne ouie ket hiroc’h egetañ, na digant ar gedour a zegase da Gonk, rak ouz e welout alvaonet, e oa aes d’ar sturier gouzout e oa hini anezo o-zri evit ober d’eur goulenn eur respont dereat.
Sellout a rejont an eil ouz egile, souezet, ha pa ne gomze den, hini ebet ne c’houlennas tra.
Kerfriden, evelato, a oa heskinet e spered ha, panevet an houlenn o stlakal ouz beg-araok ar vag hag ar vag o vont war he c’hant gant bountadennou avel er goueliou, e vije bet moredet e zourn war loc’h ar stur.
Goude ma voe aet a-ziwar weled enezenn Gemenez,
