Eul Leön voa en creis an ànv,
Scuis o redec ha tom deàn,
Ma voa en dis-eol gourveet
Da zisquisa ha da gousqet ;
Cals a razet a dremene
Dreist e daillier, ne voye doare.
A la fin e santas unan ;
Gand e droad a dapas buan.
Ar raz a c’houlen e bue
Hac evellen a lavare :
Mèn n’en don qet dign, emezi,
Deus a unan qen nobl a c’hui,
Da zonet d’en em goleri
Ha neubeutoc’h c’hoas d’am dibri.
Neuse al leön, pa ra memor,
Ne guev qet en dije enor,
Hac evit caout e affer scler
A losqas quit e brisonier.
Or, eur pennadic goude ze,
Pa voa dre ar c’hoat o vale,
E queas en toez ar c’herden
Na ne aille q’et en em denn :
Galloud avoalc’h evit yudal
Ha non pas evit sortial.
Ar raz anezàn pa glevas,
Deus e voez en anaveas
