Marc’had Landreger zon kan koant, ’Vel mizilourio en arc’hant. Ilini velkent reaz al lezen Evel unan oa stoubinen, Eul lagad lemm, eunn dornik fresk, Eur c’horfik mistr evel ar pesk. E ribl ar mor oa he zi plouz, Lec’h vije wecho eur gwall drouz, Ha na den na loen koulskoude, Hag ann nor digor an ti-ze. Nemet gand eunn darn ve laret Ar stoubinen oa diskennet
