Na sponted ket diwar ho tor
O klevout trouz a tu d’ar mor,
Tud a Lann-Treger, na grened :
Dôn ar mor-ze, garo n’e ket.
Ma fell d’ac’h klevet en od fall
Ar gazek c’hlaz o c’hourinal,
Savet he moua hed ar stered,
Ann eon gwenn-kan distolet,
Kement a soroc'h hag er c’hoat
Pa stourm ar bleizi ’kreiz ar gwad...,
Mond pelloc’h a vanko neuze :
Ho-man eo mor ann drugare.
Nep belek eno ’heuil ar groaz
N’e diskennet lez ar mor braz,
Gand ar stol du, ’n he dorn ar beuz,
Da noui eur vag en he heuz.
Av mordrouz deu gand ar wagen
’Vit m’eo klemmuz, zo hep anken.
