Hag al loen, eunn tamm mad a gi,
Ma pefe gwelet dre ann ti
Kein al loen-ze ’n em displega
’Vel glevaz he froz o ruza ;
Skoulmet he lost evel eunn aer,
Hag astennet he gorf pounner :
Gwechall pa dapenn eul laz mad
Evelse kerzenn’ tu ma zad ;
Glac’haret mui ’vid eur bugel
Goude ober fall hag a oel,
Oa ledet ouz treid ann itron,
Ken a strake ma holl galon.
Ann itron a re d’ar c’hi braz
Allazik gand he dornik noaz :
Ma c’hann da gi ’vit m’ fec’hejo
D’ann ti-man Doue r’am kaso.
Padok, em’ ez-hi, d’al laeron
Ha d’ar c’haufardet difeson,
Nemed d’he-man, harz eur wechall.
N’euz doare kanfard na laer fall.
