Setu ni war dreujou ar bla neve. Oh ! na pegen buhan eo êt e-biou d’imp an hini koz ! Nao mil heur a oa ennan, ha sonet o deus, an eil war-lerc’h eben, en eun hunvre.
Daoust ha talvezet o deus d’imp ? Nag a heuriou dibreder a zo bet en o zouez ! Nag a heuriou, marteze zoken, hag hon deus kollet oc’h ober an droug.
Barnet a vefomp war an amzer a zo bet roêt d’imp. Goulennomp eta pardon ouz Doue eus holl bec’hejou ar bla a dremen.
Madelezou Doue ive a zo kouezet warnomp, diniver, epad an daouzek miz-man. E-touez ar re a oa o kerzet ganimp war hent ar vue, meur a hini a zo tremenet : espernet omp bet. Bemde ar c’hlenved en dije gallet rei lamm d’imp. Diwallet omp bet. Gant piou ? Gant Doue. Hon c’horf hag hon ene o deus kavet ar vagadurez o devoa ezom. Gant piou int bet maget ? Gant Doue.
Trugarekaomp anezan a greiz kalon eus an holl vadoberou-ze.
Ar bla neve a ia da zigeri ; n’eo ket da lavaret e welfemp e dermen. Greomp eta evel ar zent. Kizellomp hep paouez hon ene a-benn an devez bras ma c’hoantao gant Doue hon gervel d’e lez-varn. Kempennomp anezan dre ar binijen, dre ar beden ha dre ar zakramanchou. Ar binijen a zistag diouz an droug, ar beden a dosta ouz ar vad, ar zakramanchou a unan Doue hag an den.
Bezomp sent ha lavaromp a greiz kalon :
D’ar roue a zo azezet war an trôn,
ha d’an Oan en deus salvet ar bed,
Bennoz, enor, gloar ha galloud,
eus an eil kantved d’egile.
