Awalc’h oa d’ezan en em gaout dirak ôter ar Zakramant pe dirak ôter ar Werc’hez, evit lakat e spered d’en em veuzi en Doue ; e gorf a deue neuze da vezan ken berv gant ar garante, ma tomme an houarn dioutan, ha ken skanv ma nije evel eul lapous.
Hen, ha n’en devoa ket grêt e studi, en devoa war dreo ar bed-all muioc’h a zeskadurez eget ar brasan doktored. Anaout a rê treo an amzer da zont ha treo kuzetan ar galon ; ouspen eur wech eo bet gwelet, war an dro, en daou lec’h dishenvel. Eul levr bras a vije grêt ma vije c’hoant da rei hano kement klanvour a bareas. Mervel a reas d’ar 16 a viz here 1755, o ren e navet bla warn-ugent. Pi X, d’an 11 a viz kerdu 1904, a lakas e hano war roll ar zent.
I. — Doue a gomz d’an dud drezan e-unan. Komz a reas da Adam ha da Eva en liorzou baradoz an douar ; komz a reas da Voyzez war gern ar Sinaï ; komz a reas d’ar Judevien, epad tri bla, dre e Vab muian-karet Jezuz-Krist.
Doue a gomz d’an dud dre an dud dibabet gantan d’ober ar c’hefridi-ze, dre ar pab, dre an eskibien, dre ar veleien.
Doue a gomz d’an dud dre ar Skritur-Zakr ha dre al levriou santel.
Doue a gomz d’an dud dre an diavêz, dre gomzou a lennont pe a glevont.
II. — Doue a gomz d’an dud dre sonjezonou hag a dreuz o ene.
Treo zo hag a dremen en hon c’horf hep gouzout d’imp ; ar c’hlenved hag ar yec’hed, an tomm hag ar yen a zo treo a deu hag a ya drezomp, hep gouzout d’imp, kouls lavaret. Evelse e tremen ive, en goueled hon ene, kant ha kant sonjezon santel hag a lavar d’imp : « Gra an dra-man ; gra an dra-hont, » hag eo red d’imp teurel evez oute hag ober impli aneze.
III. — Doue a gomz d’an dud pa vezont en gortoz anezan ; Doue a gomz d’an dud pa vezont an nebeutan en gortoz d’e glevet.
Per, Jakez ha Yan a oa war an ôd o tresan o rouejou, pa deuas Jezuz d’o fedi da vont d’e heul.
Doue a gomz d’an dud en meur a zoare, ha dalc’h-mat, hag evit bezan war hent ar baradoz, n’eus nemet selaou mat e vouez ha senti outi.
Pa ne selaouer ket anezan, e teu ha ne gomz ket ken ; tec’hel e ra pa ne zenter ket outan.
O Jezuz, pa ne gomzet ket d’imp, pebez tenvalijen ! Pa ne vec’h ket tost d’imp, pebez yenien ! Grêt eta ma vefomp war evez da selaou ho komzou, d’o adtremen ’n hon spered ha da zenti oute : A neglectu inspirationum tuarum, libera nos, Jesu.
