a varo ar Pab Agathon, Kador sant Per a chomas goullo eur bla, seiz miz ha pemp devez, betek ma pignas warnezi ar pab Leon, eil eus an hano.
Ginidik oa eus an Abruz ; gouiziek oa ha santel, ha trei a reas an holl war hent ar baradoz, ken dre e gomzou, ken dre e skoueriou.
Embann a reas kemennadurez konsil-meur Konstantinopl.
Bezan e oe tad ar beorien, an intanvezed hag an emzivaded ; preder a gemeras da gaerât ar c’han-iliz. Arc’heskibien Ravenn a gave diês plegan dirak Kador sant Per. Gourc’hemenn a reas n’hallje hiviziken hini ebet aneze ober netra eus ar pez a oa en o c’harg, ken na vijent bet kavet mat, da gentan, gant eskob Rom.
Karet oa gant an holl ; gwasan a oe, ne chomas da c’houarn an Iliz nemet dek miz ha seitek devez ; mervel a reas d’an 28 a vezeven 683, ha sebeliet a oe en iliz Sant-Per. Eun nebeut deiou hepken arôk e varo, e krouas nao beleg, tri avieler ha tri-warn-ugent eskob.
Micher ar pab a zo dreist pep micher : kelenn ar sperejou ha reizan ar c’halonou. Micher Per eo lavaret d’an dud ar pez a dleont da gredi ha da ober evit bezan salvet.
Da gentan, micher ar pab eo kelenn ar sperejou. Spered an den a zo berwelet, ês da gas ha da zigas, ês da douelli ; ezom en deus e teufe unan d’e gelenn en hanv Doue, da lavaret eo, d’e gelenn en eun doare difazi : ar pab eo ar c’helenner-ze.
Gwechall, pep tra a oa Doue evit an den, nemet Doue e-unan : ar pab a ro d’an den anaoudegez ar gwir Doue. Gwechall, an den a oa kouezet eus e renk en renk al loened mut : ar pab a ro d’an den anaoudegez warnan e-unan.
Gwechall, Doue hag an den, ar C’hrouer hag ar c’hrouadur, n’en em zarempredent ket : ar pab a lak an den da anaout Doue evit e Grouer hag e Dad.
Micher ar pab eo kelenn ar sperejou, hag an dra-ze eo an hanter êsan eus e labour : reizan ar c’halonou eo an hanter-all, hag eno eo eman an dalc’h.
Alïes awalc’h, ar spered a wel ar pez a zo d’ober, hag ar galon n’he deus ket a nerz d’hen ober. Koulskoude, aman c’hoaz, ar pab a
