Ken trugarezus oa en kenver ar beorien, ma oa lezhanvet tad ha difennour an dud reuzeudik. Miret a reas e werc’hded adalek e gavel betek ar be. War e glenved divezan, daoust da lavariou ar vedesined, e kavas gwell koll ar vue eget astenn anezi o terri e werc’hded.
Kasimir a varvas da bemp bla warn-ugent, en bleun e yaouankiz. E gorf a oe sebeliet en Wilna, hag eleiz a viraklou a c’hoarvezas e-tal e ve.
Eur plac’h vihan, douget warnezan gant he zad, a zavas eus a varo da veo. Tud dall a gavas ar sklerijen, tud kamm ar c’herzed, tud klanv ar yec’hed.
Abalamour da ze, Leon X a lakas hano ar prins yaouank war roll mignoned an Otrou Doue, ha Poloniz a bed hag a enor anezan evel patron o bro.
An den n’eman ket war an douar-man evit chom ; n’eman nemet evit tremen. Porz ar baradoz, a wel o skedi en penn e veaj, eo ar pal an eus da dizout. Al lestr m’eo pignet warnan, evit ober hent, eo e gorf ; diouz ma ouveo e sturian, e touaro gantan, pe war drêz, war devennou ar baradoz, pe war ôchou euzus an ifern.
N’eo ket awalc’h kaout c’hoant da dizout porz an nenv evit en em gaout ennan ; red eo ober an hent penn-da-benn, ha lakat evez da chom hep mont re a-zeou pe a-gle, pe da goll an amzer.
Evelse e rê ar zent ; c’hoant en em gaout o devoa, hag en em gaout a rent. Pa yude avel an techou fall en gwerniou o lestr, pa veze tarziou eonennus mor ar bed o skei anezan a bep tu, pa venne o lestr mont da goll, e pedent, hag an avel foll a goueze ; e yunent, hag al lestr a skanvae.
Darn a zo hag a gav mat pedi, ha ne gavont ket mat yun. Koulskoude, mar deo ar yun eo a vank, arabad kredi e c’hellfe ar pedennou ober ar vad a rafe ar yun. Da bep-hini eo en em anaout, ha da bep-hini eo bezan didrue outan e-unan. Gwell eo douaran war ôchou ar baradoz, gant eur c’horf kastizet, eget n’eo kouezan en puns an ifern, gant eur c’horf hag e ver bet re damantus outan.
