Pajenn:Perrot - Alanik al Louarn.djvu/32

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
— 30 —

— « Ta ta. ’moun-me, ze n’eo ket red,
Me he dougo heb diez ebed
Dindan va c’hazel evelse.
N’eus ket ouzin a gamambre ;
Mes c’houi d’ho tro, aotrou Goulc’hen,
A rank ember koania ganen.
Ne vanko na kig na bara,
Na chistr na gwin d’eoc’h da eva ;
Hag eus ar c’hrak-houad lard-toaz.
Prenet er marc’had hag a boaz
Breman va mevel ouz ar ber,
E tebroc’h pa deufoc’h ember,
Hag ho pezo c’hoaz diganen
Hanter kant lur en aour melen. »

Mad, dont a raio dizale,
Al laban m’eo da glask e zle.
Mes aman nag aour, nag arc’hant,
Na pred n’en do, hervez e c’hoant.

PRIMEL

Mes oc’h ober evel a rit,
Me gav d’in, aotrou, e laerit ?

LAN

Laerez ! Ya, m’oar vad, sur — selaou !
Daoust ha pec’hed eo ober gaou
Ouz tud kel laer ma ne laeront
O nesa nemet pa c’hellont ?
Goulc’hen Michans, gouzout a rez,
’Zo mab da « vizied ar gernez ».
Evel e dad e laer an holl :
Mall eo e lakât da restaol
D’unan bennak — ha marteze
Ec’h honestaio goudeze.
Evit-se, setu petra rin :
Em gwele kloz en em lakin ;