Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
132
TORFED AR FRER JUNIPER
pemoc’h-se. Ma ! Mont a ra yen e-keit ma chomomp
da gontañ. Debrit, frer Goulaouig ; me a sello
ouzhoc’h. (Lakaat a ra dezhañ ar plad war e varlenn ;
azezañ a ra war ur skaoñ ; dirazañ, ar frer Goulaouig
a zebr). C’hwez fall a zo gantañ ?
GOULAOUIG
N’eus ket… n’eus ket…
JUNIPER
N’eo ket poazhet mat ?
GOULAOUIG
O ! poazhet mat eo.
JUNIPER
Perak eta, e rit geizoù o tebriñ anezhañ ?
GOULAOUIG
Geizoù a ran en diavaez… abalamour em eus droug ouzhin va-unan o kavout anezhañ ker mat all. Em c’hof avat…
JUNIPER (o c’hoarzhin)
A a a a a a a a !
GOULAOUIG (o paouez debriñ)
Nann… nann… n’eo ket dleet din.
JUNIPER
Kendalc’hit, va breurig, ha chomit sioul ! Difenn a ran deoc’h rannañ ur gomz ken. Etre daou vegad e lavarot : « An Aotrou Doue a zo mat ». Livirit en ho spered ma ne fell ket deoc’h lavarout gant ho kenou.
