Pajenn:Officeu eid er Sulieu ha gouilieu principal ag er blai.djvu/366

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

366 Er buemvèd Sul goudè er Pantecoust. groeèt er mad; clafsqueèt er peah hag hom boénieèt d’er gounil. Rac Douè e scl dfoh er ré just, bag e cheleu ou fedeuneuj maes ean e sel èr béherion guet ur face lsen a golér. Hâ pihue e heHou gobér poén d’oh , ma ne chonget raeit a hobér vad ? Mar souiïret neoab a gaus d’er justice, eurus vehct. Ne zouget qtiet er ré e glasq hou scontein ; ne hum néhancet quet diarben ou me-naceu ; mses santefiet hur Salvér Jesus-Chrouist én hou caloneu. Grad. Prolector noster, Grad. Ô Doué ! ïiun dl-aspice, Deus, et respice hnennour , sellet doh emb super servos tuos. ^ Do- ha laulet bou teulegad ar hott mine, Deus virtutum, ex- serviteriori. jt. Maestr soa- audi pyeces servorum tuo- verakn, Doué en arraéieu, rum. cheleuet doh pedenneu hoa serviterion. Alleluia , alleluia. jf. Mélamb Doué, mêlatrtb. Domine, in virtute tua lce- jf. Er roué e laquei é gori- tabitur rcx : el supér sa- fiance én hou nerh, è men lutare tuum exullabit ve- Doué, hag hou secour salvus hementer , alleluia, e hrei é ol joé, mêl. Doué. Suit ag en Aviél santel revé S. Maheu. Ch. 3. Én araiér-hont; Jesus e laras d’é Zisciplèd : me zis-clseri d’oh penaus ma n’en dé quet parlsetoh hou justice eit hani er Scribèd hag er Pharisiénèd, ne yehet quet de ranteleah en nean. Cleuet e hoès é ma bet laret d’en dud gùéharal : ne vehès multrér de zén erbet ; bag en n’emb e zou multrér , e vou condannet dré er jugemant. Mses raé me lar d’oh penaus e» n’erab e hum laquou é colér doh é vrér e vou condannet dré er j.ugemant; en u’emb e larou d’é vrér, Raca (guir anjulius) e vou conf-dannet dré er honseil; hag eo n’erab e larou dehou fot, e vou coodaonet d’en tan. Mar det dedal eo autér eid of-frein hou prov, ha mar da chooge d oh ioou en en dès hou prér un dra-benac én é galon doh-oh, lausquet hou prov étal en autér, ha quêrbet de guetas d’hobér hon pcab guet hoü prérr hag arlerh deit d’offrein hou prov* minum , qui Iribuit mihi intellectum : providebam Deum io conspeclu meo semper, quouiam a dextris esl mihi, ne commovear.