Santez Roza enn eur brezeg a boueze var ar zentidigez a dle ann holl gristenien d’ar pab. Ar pab a zalc’h var ann douar plas hor Zalver Jezuz-Krist. Rak-se ann nep her selaou a zelaou Jezuz-Krist he-unan ; mes ive ann nep hen disprij a zisprij Jezuz-Krist, hag ann nep a zisprij Jezuz-Krist n’ez euz baradoz ebed evithan. Lakit ann dra-ze doun enn ho spered, ha bezit ato leun a respet evit hon Tad santel ar Pab.
orans a ioa ganet e Veniz a dud a lignez huel, hag a
ziskouezaz enn he vugaleach eur furnez dreist he oad.
Pa oue deuet da baotr iaouank, e savaz c’hoant ganthan
da guitaat ar bed, hag, evit guelet hag hen a c’hellje en
em ober dioc’h ar vuez pinijennuz a rene ar venac’h er
c’houenchou, ec’h en em voazaz da gousket ato var ar
plench pe var ann douar noaz.
Goulskoude he vamm e devoa kavet eur fortun gaer evithan. Ar Zant a jomaz eunn tammik da varc’hata : mes abarz ar fin e lavaraz, enn eur zellet ouz he grusifi : « — Ennhoc’h-hu, o va Doue, ema va holl esperans, » ha prest goude ez eaz da c’houlenn beza resevet enn eur gouent hag a ioa eur c’hart leo bennag dioc’h kear.
Divar neuze ne falvezaz d’ezhan mui kemeret plijadur ebed var an douar. Evelse, ne lakea morse he dreid e chardin ar gouent, ha ne zistroaz ken da di he dud nemed p’ edo he vamm var he zremenvan. Ne zebre nemed evit delc’her he gorf enn he za, ha ne eve morse netra etre he brejou. Pa veze lavaret d’ezhan eva eunn dra bennag var digarez ma veze tomm ann amzer, pe var digarez ma veze skuiz, Lorans a respounte : « — Ma ne c’hellomp ket gouzanv ar zec’hed, penaoz e c’hellimp-ni gouzanv tan ar purkator ? »
He zentidigez, he zousder, ha dreist holl he humilite, a ioa par d’he spered a binijenn ma n’oant ket treac’h
