O veza klevfet oa maro sant Ulfol, ez eaz da genta da vizita bez he eontr, hag ac’hano e skoaz da Gastell. Sant Hoardon, eskop ar gear-ma, a roaz d’ezhan ann donzur zantel hag ann Ursiou munud betek ann hini a ro ar c’halloud da gas ann diaoul euz a gorfou ann dud. Neuze en devoue urs digant eunn eal d’en em lakaat adarre enn hent ha da vale etrezek ar Zao-Heol ken na vije lavaret d’ezhan a benn diou vech chom a za. O veza erruet enn eur parkad ed, ec’h azezaz da ziskuiza, ha setu raktal eur vouez o tont euz ann env, hag ar vouez-ma a lavare : « — Chomit aze, chomit aze ! » Herve ne d-eaz ket larkoc’h eta, hag er park-se zoken, e plas ann ed, e savaz eur gouent pe eunn ermitach nevez gant sikour eunn den euz ar vro ha gant ann aluzennou a zastumaz e Kerne ; rag mont a eure ive da ober eur gest e Kerne.
Ar Zant a dremenaz ann nemorant euz he vuez er gouent pe enn ermitach-se, dianavezet gant ann dud, mes anavezet mad gant Doue. Eno e varvaz leun a veritou e tro ar bloaz 566, goude beza bet he zakramanchou diveza digant eskop Leon. He gorf a oue enterret el leac’h m’edo dija bez he vamm, hag el leac’h m’ema hirio iliz Lanhouarne.
Mar d-oc’h ganet divac’hagn, trugarekait Doue evit ar c’hras-se ; mes ne d-it morse da ober goab euz ar re n’int ket ken euruz ha c’houi. Doue eo en deuz lakeat ar re-ma er stad m’emaint, ha rak-se ober goab anezho a ve ober goab euz a Zoue he-unan, hag en em riskla da veza skoet gant he justis evel ann haillouned a reaz Moalik euz ar prophet Elizee guech all hag ar re a reaz Dallik euz a zant Herve.
ark ha Marsellian a ioa daou vreur o chom e Rom,
dimezet ho daou, ha bugale d’ezho. Ho zad hag ho
mamm a ioa c’hoaz paianed, hag ho friejou a ioa ive
