ann trede a viz mae, deiz gouel ar Groaz Kavet, on
euz guelet e lezaz santez Helena al lodenn vrasa euz
a vir groaz hor Zalver enn iliz gaer e devoa great sevel
var he vez. Hogen, enn amzer ann impalaer Heraklius,
Kosroes, roue Pers, a gemeraz dre nerz kear Jerusalem,
hag a gasaz ganthan ar c’hoat sakr-se en devoa kement
a briz evit ar gristenien.
Ar re-ma a ioa rannet ho c’haloun o sonjal oa kouezet guir groaz Jezuz-Krist etre daouarn ar baianed, hag Heraklius a glaskaz ober ar peoc’h gant Kosroes evit kaout anezhi enn dro. Mes roue Pers, o vezaar c’hrenva d’ann ampoent, a respountaz n’o doa ar gristenien peoc’h ebed da c’hortoz euz he berz keit ha ma ne falvezche ket d’ezho adori ann heol evel ar Persed.
Neuze Heraklius a c’houlennaz sikour digant Doue dre ar iun hag ar bedenn, ha goude beza savet eunn arme, ec’h en em lakeaz he-unan e penn he zoudarded, eur grusifi ganthan enn he zorn, evit mont da ober brezel da Gosroes. Gounit a reaz heb dale viktor var viktor, hag armeou ar Persa renke ato techet enn he raok.
Goulskoude Kosroes ne felle ket d’ezhan c’hoaz klevet hano a beoc’h. Mes didronet e oue gant he vab Siroes, hag hema, goude beza taolet he dad er prizoun hag he lezet eno da vervel gant ann naoun, a hastaz affo sina ar peoc’h gant Heraklius. Hogen, kenta tra a ioa merket, enn emgleo a oue great dre skrid etre ann impalaer hag hen, oa ma vije roet enn dro d’ar gristenien al lodenn euz ar guir groaz a ioa bet eat gant Kosroes, pevarzek vloaz araok, euz a iliz bez hor Zalver e Jerusalem.
Pa zistroaz Heraklius da Gonstantinopl gant ann tenzor kaer-ze, ar bobl holl a ziredaz d’he ziambroug gant
