Etre-z-ho c’hoaz eur rizen wenn,
’Ve lavaret eur gurunen
A zioud ilis sant Paol enn treaz,
Sell, sell out-hi, va faotrik keaz !
Ac’hano es po, mar kerez,
Ar pez a zo red d’id bemdez :
Nerz oud ar mor, oud an avel,
Feiz, karantez vir da vervel.
Araok ma ’z a ’n heol da guzet
E pign er wern vraz da welet,
Ec’h azez war an delès-kroaz,
’Sell war-zu Baz eur weach-all c’hoaz.
Allaz ! brema ne wel netra
Nemet he lestr o roudenna
Ar mor zo sioul he goundouniou [1]
Nemet al loar kaër enn nevou.
Enn dro d’ezhi, kelc’h arc’hantet
Ar stered lemm, ’vel treaz hadet,
A dost, a bell, traou kaer dispar,
Hag hen o vont gand he c’hlac’har.
Evel ar mor braz he anken :
He galoun dilavar a-grenn,
E klev dre-z-hi, sioul ha dudiuz,
Komzou kaer war doniou kaouvuz.
- ↑ Koundouniou, vagues houleuses, de koum doun, vagues profondes. Suivant l’euphonie bretonne, le d change
l’m qui précède en n.
