Anez ur pez latin ne vo qet ententet,
Pe mar en ententet, evidon ne ràn qet,
Hac ouspen trêgont poent a rancfen em sermon :
Cæsare camæstres, Datisi, Brocardo, Ferison.
Da laret eo : Cesar a voa cam e vestres,
Frison, eme Brocard, a ler voa e vates ;
Mates, mestres pe vreg, n’en deus cas ëon pe gam,
Na pevern-ze deomp oll, an dra-se ne ra mann ;
Mes trêgont poent sermon a ve calz inoüus,
Reduisomp aneze da zaou fors truezus.
Er c’henta vo guelet talant ha qalite
Ar Gueguin admirabl, ha mar tiser goude,
E vo guelet en eil, ric-ha-rac penn-da-benn,
An domach en deus grêt e deced d’e ferc’hen.
Qent avanç davantach, goulennomp asistanç
Ar pint hac ar veren ; neuse gant contenanç,
Ar voutaill leun en dorn, canomp a voes huel :
Piguet ha Qeguinet, tout e rencont mervel !
Mes mar deu din bourda em sermon baroco,
Me so sur ha certen Bacchus am sicouro.
Da veza canet, en eur eva, en plaç an Ave Maria :
Dalc’h da rout, gueren, gueren ;
Dalc’h da rout, gueren out :
Dalc’h da rout, gueren, gueren ;
Dalc’h da rout… lipet out.
