Sprevêre penitùs, teque secuti sunt,
Rex Christe bone, cœlitùs.
Hi pro te furias atque ferocia
Calcârunt hominum, sævaque verbera ;
Cessit his lacerans fortiter ungula,
Nec carpsit penetralia.
Cæduntur gladiis, more bidentium :
Non murmur resonat, non quærimonia :
Sed corde tacito mens benè conscia
Conservat patientiam.
Quæ vox, quæ poterit lingua retexere,
Quæ tu martyribus munera præparas ?
Rubri nam fluido sanguine laureis ;
Ditantur benè fulgidis.
Te, summa deitas unaque, poscimus
Ut culpas abluas, noxia subtrahas,
Des pacem famulis, nos quoque gloriam
Per cuncta tibi sæcula. Amen.
Ar 4 Psalm quenta eus a C’housperou ar zul, paj. 496.
Memento, Domine, David : et omnis mansuetudinis ejus.
Sicut juravit Domino : votum vovit Deo Jacob :
Si introiero in tabernaculum domûs meæ : si ascendero in lectum strati mei ;
Si dedero somnum oculis meis : et palpebris meis dormitationem ;
Et requiem temporibus meis, donec inveniam locum Domino : tabernaculum Deo Jacob.
