evcl un obligaiion cvinlâ da yeza humploc’h\haufide-* loc’h da virct an oll reglennou eus e urz.~ O veza cavet e Canarii un nombr bras a bayanet, e labou-ras gant cals a fatig d’o instrui, hâc en devoe ar gonsolation d’o c’hounit casi-oll da Zoue. Erfin, goude beza recevet e sacramanchou en e Êlènvet diveza, e quemeras e grucifi etre e daouarn, ac o veza prononcet ar c’homsou-mâ, pcre a gân an ilis en enor d’ar groas : dulce ligncm, etc. O groas sacr ha doitc! O taichou precius! O croas ado* rabl! pehini a so bet din da zouguen ar Rouè souceren eus an eê hac an doaur, e renlas, gant ur fizienc vras, e ene da Zoue, er bloaz i436. REFLEXION. • Ar Saent-oll ne dint quet bet docloret, ha n’o deus quet bet-oll sperejou dreist ar gominun; maes an oll Saent a so bet humbl, mortifiet, devot, ha tud a exeinpl vad; dre o humiliie, dre o moriification ha dre o devolion- o dcus, gant ar sicour eus ar c’hra§, acquisitet ar sanlelez-ze, pehini a ra ar sujet eus hou admiration hac a ra an objet eus hon respet hac eus an enor a rentomp dezo. O peguen admirabl eo Doue en e Saent, hac er moyennou en deus roet deomp evit en em santifia! Ma vize bct necesser beza habil-bras, ha caout ver-tuziou dreisi-ordinal evit beza Sant peguement a dud o devize coljet cnuraich ! Maes Doue en em btich oc’h en em goromunica d’an dud simpl; hac ur galon humbl a blich muy dezân eguet ur spcret bras. N’e d’ê quet ca-pabl an oll da brezeg ao Aviel, na da vont er broïou pella da gnnyerlissa an eneou; maes piou na ell quet cn em humilia? Piou na ell quet mortifia einctinaiio-uou direglet? Piou na ell quet pidi ? Cetu a-se oli squiant hac habilete ar saent: en ur ober quemense eo ez int en em santifiet, hac ez int deut da veza Saent. Digitized by Googlc 14 l)u. Sant Stanislas Gostca. 791 Hfü <$} ® ® ^^^^^^^N§MBê$||I /^r pevarzecvet devez
