E batianlet ne oa quet «eubeutocii adnrirabl; tfa ebet na oa capabl d’en lacât da facha. Intaitdant an tènsor royal o veza un deiz lezet dre disonch an tènsor digor, ur re bennâc a laèras ur somm bras; pidi a1 rezeur ar Roue da ober un enclasq eus ar ciioupabl, maes ar prin§, heb en em facha ous an hini en devoa grêlar friponerez, nac ous e intandant pehini en devoa manquet da lacât evez, a respontas: non pas, emezân, rac appararu} so penaus an hini en deus quemeret an arc’hant-ze en deus muy n ezom anezjan eviddn-me; lavaret a eureu hebquen d’e intan-dant evaissaï guell ur veich-all evit ne arruo quet quer facil ar seurt drouc. Biscoas roue pa oue caret muy gant esugidi; biscoas ive pringebetna mirités guel evit-ân an hano a dad. Ar princ/ santel-mâ a viras epad e oll vuez ur bu-rete angeliq, hac a gonservas, e creiz e balaes, hac er stad a briedelez, ar fleuren precius^ze eus ar virgïnite, pehini na aller da gonservi nemet dre gals a boan er solitud memes.’ Ur galon quer pur a mirilas receo digant Doue faveriou special. En ur assisla un devez en oferen en devoe an eur da velet sansiblamant Je-sus-Christ cn e furm humen, en amser ar gorreou. Beza en devoa ivez un devotion parlicuiier evit sant *5fan evangelist, pehini a zisclerias dezan an - deiz e varo pehini a erruas er bloaz io66. REFLEXION. ’ v ’ r* Sant Edouar a oa quer mad, quen dou$, nevoa netra capabl d’en lacât da facha. Peguen dishènvei ne doum-ni quet ounlâ! Ur c’holl dister grêt deoc’h, ur goms memes, lavaret iieb sonch, a ra deoc’h aliès en em dransporti gant coler, Ha ret ê evit quen neu-beut a-dra troubli ar peoch eus hoc’h ene, hac en em lesel da veza trec’hct gant ur passion quer fulorus ha quen estrainch? un den e coler a so hènvel ous un den, pehini e deffe collet c squiant mad, pe; Ous un den possedet gantañ drouc-speret. Guelit an actio^-nou mezus a-ra an dud dre o coler, evit conceo muy a horrol cus ar vic-ze.
