eo, celul pe lochig sant Merry; eno en em roas-oll d’ar gontemplation, hac e pra-ticas ar rigoliussa pinigen. E religiuset er c’hlascas ganl quement a sourci ma er c’hafsont erfin; e su-plia a resont gant cals a zaelou n’o abandounze quet; maes evel ne alzont igounit netra var e speret, en em adressezont d’an Escop, pehini a yeas e-unan d’e gaout en e hermitaich, hac a ordrenas dezâ distrei d’e gouent : oboïssa a eureu, e zistro a lequeas ur "oa vras e touez e religiuset, hac a reas dezo beva en ur iervor ar vrassa, dre nï’o devoa aoun na oa martese o lakhete e servich Doue, a oa bet cauâ dezan d’o c’huitât- Erfin sant Merry, o veaa eet da Baris, a aichuas eno, dre ur maro precius. ur vuez quer santel. Sevel e rezeur var e vez un ilis vras, pehini a zoug e hano; hae a so un ilis parres eus a Baris, hac ur cbabist cbaloniet. ’ R.EFLEXION. Ar sant-mâ dre humilite a guitâs e garg enorabl: ha dre oboïssanc evit e Escop e c’hemeras adarre. Dious an oboïssang eus a nn den eo e emprouer, hac e veler hac èn en deus nr guir vertus : an humilile memes, hcb an oboïssanc, ne d"ê nemet un orgouil. Na istimit netra profilaploc’h, na nétra surOc’h eguet oboïssa d’ar re o deus autorite varnoc’h, hac a so carguet eus hoc’h ene. Eil Jiefleaion. An exempl, eme sant Merry, eo an instruction principal a dle rei ur superior d’e infe-» rioret. Mistri ha pennou tyeguez, ne tell quet deoch clevet trous en ho ty, ne fell quet deoc’h cleout nicun o touet Doue; raesoun hoc’h eus, hac ho tever eo difen quemense; macsive liquit evez n’er greac’h hoc’h-unan; c’hui a fell deoc’h e ve pep-unan humbl, doug, ha devot memesj quen bugale’quen servicherien : un dra vad a c*hbulennit; maes roït dezo ivez an exempl; ha dalc’hit evit un dra sùr penaus hoc*h exempl a raï bepred müy a impression var o sperejou hac o chalonoü, evit na raï ho comsou. Digitized by 636 Sant Laurans. 3 Guengolo. Ar pempet
