c devoa d’en em gortsacri-oll da Zoue, «ousgoude evel n’e devoa quen volonte nemet hini he zad ac he mam, e temezas da un den vertuzus o dev.oa choaset eviti. Athanasii a veve en un union vras gant he fried, peini a lesas bepret ganti al liberte da gontinui he exercicou a zevotion. Neuse e comman^as da assambli ,pep Sul ha pep Gouel en e zy ar graguez ac ar merc’bet divar dro, evit ober dezo ul lectur eus ul Levr devot; ac e tremene ganto goudese ur maread-amser ê conversa-tionou spirituel. He vertuziou bras a reas quement a impression var speret he fried, ma en em rentas Reli-gius. • Athanasii oc’h en em velet libr, ha songeas muy ne-met da accomplissa an desire devoa a bell-amser d’èn em renta ivè Leanes. Cals a vercliet ac a itânveset o ve-za discleriet dezi ar c^hoant o dêvoa da veva ganti ec’his en ur Gommunaute a Leaneset, ar Santes da beini e ree quemense ur joa vras, a reas eus he zy ur Gouent : dont a resont-oll da chom eno, ac en em angagi a resont da observi ur reglamant caér a vuez didan direction ur be-lec santel, peini a roas dezo ar Voal. Choas a resont Athanasii evit o Superiores en despet d’he humilite. Ar Santes na gonsideras ar garg-se nemet evel un obligation da veza hnmploc’h ha fervantoc’h e-vit ar re a ioa en em lequeet dindan he obeissang. Que-rneret a ree bepret eviti ai labour poaniussa eus an ty; ha pa represante dezi he merc’het n’o devoa quet he choâset evit beza ar servicheres eus an oll Gommunau-te, e responte dezo penaus an avantaich a ree dezi he renq, oa da allout choas eviti ar servichou isela. He buez aioa mortifiet bras; ha peurvuya ne gousque nemet en ur gador. He brassa pli jadur oa en em antrete-ni gant he C’hoareset var grandeuriou ha privilechou Mam Doue; ha c^hoant bras e devoa da vervel d’an de-c’hent nnan benac eus he Goueliou. Obteni a eure ar pez a zesire. Clênvel a reas d’an drede a viz Eaust, ac er memes deiz c devoe ur revelation ez oa taust an termen eus he exil; evel ne devoa douet ebet na dlie mervel dec^hent U Eaùst., sahtes ATHAiusii. 483
