Pajenn:Marigo - Buez ar Sænt, 1855.djvu/671

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

"28. Du,

655

Sast Maxim.

An eisvet varn-vguent a viz Du.

SANT MAXIM, ESCOP.

Ar sant-mâ, goude beza bet eleveta vianic e guir gris-ten, a grescas bepret e pep seurt vertuziou, dre ma cres-que eu oad. En he iaouanctis hac en an oad e pehini eo diæztrec’hi ar passionou pe an inclinationou eus an natur corrompet, Maxim en em rentas mæstr eus be re, a gon-servas he innoçanç, hac ispicial ur bnrete anjeliq ; ha pep-unan a admire an donçder, ar vodesti, ar fumez a remerquent en he oïl gomportamant. Cals e carear studi, mæs mui e care c’hoas silvidiguez he ene, ar pez a ree de-zan tremen bemdez meur a eur en oræson. Beza e voa er bed, hep beza eus ar bed ; ne estime netra enoriou ar bed, na plijadurezou ar vuez, na madou an douar.

Goude beza bevet un nebeut amser en he dy evel en ur solitud, en em rentas relijios e couent Lerin e Pro-vanç. Eno e cavas peadra da gontanti an inclination vrns en devoa evit ar mortificationnou hac evit an oræson, hac e cunduas ur Tuez quer parfet, mateuas he vreudeur a bere -en em estime he-unan an diVeza, d’er c’honsideri evel ho mæstr er vuez spirituel. Sant Honorât, abad eus argouent, o reza bet iequeetda escop er guær eus aÂrles., e voe choaset sant Maxim evit abad en he blaç, ha gouarn a reas he retijiuset gant an douçder pehini a zoucee cals ar rigor hac an austérité eus an urz.

An escop eus a Riez o veza maro, an dud a ilis ac ar boU a gaBsas tud deputet da gouent Lerin, evit goulen an abad Maxim evit ho fastor. Pa glevas ar sant quement-se, e ambarcas secretamant evit tremen en Itali, e pe-lec’h e espere Chom cuset, mæs he glasq a rezeur quer mad ma voe cavet ; he gundui a rezeur, en despet d’he resistanç, da Ries, e pelec’h e voe recevet gant ur joa universel, hac e voe sacret escop gant an esqueb eus ar bn*. vinç. Ar prélat santel-mA azisquesas ez oae guirionez tad d’he bohl, dre ar sourci bras en devoa da bourvei d’he oll necessiteou quen tamporel, quer spirituel ; beza e oa memes quer sourcius da soulaji ar re baour, ma vize lava-ret en devoa c’hoant d’ho laçât oll en ho æz. Erfln goude