5. Etre. Ait Æl Gardien. 853 ni caont mui a respet, moi a fizianç, mui a zevotion eguet evit hon æl-mad? Dabiou, gonde Doue, hou eus-ni mui a obligation? Digantpiou e esperomp-ni mui a servijou-mad ? Ne deus momet ebet e pebini hon Æl-Gardien na ra ur mad bennac deomp ; bac en a die beza devez ebet e pe-hini na disquessemp dezà hon anaoudeguez-vad dre hon respet ha dre hon dévotion? Da nebeuta leveromp dezan bemdez gant cals a respet hac a fizianç ar c'homsou-ma a leveromp ebars an adoration : Ha e’houi, ma Æl-mad, cannai » Miret ma c’horf ha ma ene; ’ Ma miret ous an drouc-speret, Ha dreist pep-tra diouz pep pec’het. ' An drede devez a viz Here. • . SANT GERARD, ABAD. Ar sant-mâ a oa guinidic a gontat Namur. He guerent o velet be speret, he barfetis ac an dispositionou caër en devoa d’en em avanç, el lequeas e palæs ar c’hont eus a Flandres. Gérard a gonservas eno he innoçanç dre an exerciç eus an oræson, hac en ur bellaat mui ha ma elle diouz an occasionou danjerus. Ar re muia libertin en em zalc’he e respet, o velet he fumes bac he vodesti; an horreur, en devoa ous an impureté a ree dezà ruzia ha soufr evit distera coms dishonest a gleve ; en ur guer, biscoas ne voe guelet un dijentil parfetoc’h na guellpc’h christen. Ar c’hont a ree quement a istim anezan, ma er chassas e Franç evit treti eus un affer important gant ar prinç Robert. Gérard o veza arruet e Paris, a ieas da loja dâ abaty Sant-Denis, evit tremen eiz deiz amser er retret. O velet ar vuez santel a gundue ar relijiuset, e sautas un désir bras da veva eveldo, ha d’en em rei oll da Zoue, ar sonj eus an eternite bac eus a ver amser ar vuez-mà, a ree crisqui he zesir evit ar solitud hac he ze> goût evit ar bed. Ne vaneas quet cousgoude da achui be affer gant ar prinç Robert; ha goude beza rentet ræson eus he gom-mission d’ar c’hont, e tistroas da c’houent Sant-Denis, • Digitized by Google
