508 , Sant Focas. 9. Guengotœ,^ da zlbri eus ar pez h voa. Pebes rebecti a raï un deiz ar jardiner paour-man da gais a dud pinvidic pere a so quer piz ! An den paour-man n’en devoa nemet poan he zivrec’h evit beva , bac e partaje gant ar re-all an ilebeut en devoa. Ar re baour,peren’hodeuscasinetra, agafcousgoude aoualc’li evit rei d ar re-all ; bete maveler ne vanq netra d’ar re just, bac ezeo pinvidic avoalc’h an nep a laça he fizianç e Doue. Lamit eta eus ho calon an disfizianç-se pehini hoc’h ampech da veza charitabl : roït gant larguentez, hac e recefot gant abondanç. . Ar brud eus a Focas, pehini a voa ur christen quer mad, o veza eet dre ar c’hanton, ar gouerneur eus a Antioch, pehini a bersecute a gristenien, a gassas soudardet d’he glasq evit he lacaat dar maro. Digoueout a resont gantan hep he anaout, hac e c’houlenzont digantan hac an anavee ur christen hanvet Focas ; ar sant pehini a vele ervad evit pe sujet er c’hlasquent, arespontas : la, emezan, he anaout a ran, ha tnar piij gueneoch loja guenê fenôz, varchoaz vie rai deoc’h he velet, ha coms outan. Consanti a rèzont ; rei a reas dezo da goauia guella ma voe possibl dezan : ha queit a ma voant o cousquet en em breparas d’en em renia dign eus ar gurunen a verzerinti , hac e reas ur fôs eû douar evit enterri he gorf. Antrônoz-vintin ar soudardet . 6 veza goulennet pelec’h ez oa Focas : Cetu-me aman , emezan, me va-unan eo ar jardiner Focas ; ma liquit d’ar maro , ce tu ma he preparet. Dar goms-man e chomzonf souezet bras, hac evel ne ouient quet penaus anaout an di-guemer-mad en devoa græt dezo, eiallas deze sauvetei dezan he vuez. Mæs an désir en devoa ar sant da soufr evit ar feiz, a reas dezan lavaret neuse : Me ho ped da executi var-non ar pez a so commandet deoch ; urz hoc h eus d'am laçât d’at maro , n*am espernit quet. Ho fressi a reas quement, ma teuzont d’he gundui dirag ar gouerneur , pehini er c’hondaounas da veza dibennet. Soufr a reas ar verzerinti er guær a Antioch. REFLEXION. Hon ene a so hènvel ous ur jardin , pe ous au douar. Mar feli deoc’li caout, ha dastum divar ho touar lousou mad, frouez, bac id mad, ret eo hada greun mad, ret eo c houeiuiavha disc’bricnna an drouc-lousou. Evelse ivemar lell deoch e tougue hoc'h ene frotiez-mad , frouez dign da veza presaiitet ’da Zouë , dign eus ar barados , liadit greun - æd by Google
